Kitap Yorumu : Aynı Yıldızın Altında - John Green

On altı yaşındaki kanser hastası Hazel Grace'in birkaç yıl daha yaşamasını garanti eden tıp mucizesine rağmen hastalığı ölümcüldür ve konulan teşhisle birlikte yıldızlar,öyküsünün son bölümünü çoktan kaleme almıştır.

 Fakat Augustus Waters isimli,yakışıklı bir sürpriz karakter,Kanserli Çocuklar İçin Destek Grubu'nda boy gösterince Hazel'ın hayatı bambaşka bir yöne sapar ve bu zeki çocuğun çekimine karşı koyamayan kızın öyküsü yeniden yazılır.

Aynı Yıldızın Altında'yı ben ki 5 lira bile biriktiremezken birsürü para biriktirip de güzel bir kitap alışverişine çıktığımda almıştım. Zaten ününü çok fazla duyduğum, arkadaşlarım tarafından okutulmaya zorlandığım bu güzel kitabın son 100 sayfasında ağlamaktan yorulmuştum ki Allah'tan o sırada okulda falan değildim :D.

Spoiler :
Bi kere John Green'i çok takdir ettim bir çok okur gibi ben de.Çünkü böyle bir kitap yazmak için gerçekten kanser hakkında bir çok bilgi edinilmiş olması lazım.Başlarda hep '' Aman Hazel ölmesin , Allah Hazel bu sefer öldüü :'( '' diye triplere giren ben Gus'ın hastalığı ilerleyince boşluğa düştüm,üzüldüm,ağladım,yıkıldım :( .Ölünce ben de öldüm ruhen . Isaac'la dostluklarına,ona arka çıkışlarına ve yanında oluşlarına da bittim cidden :( Bunun yanında gerçekten bu kadar duygusal bir son olmasına çok bozuldum.Ama düşününce de yazar kitabı en bitirilmesi gereken yerde bitirmiş diye düşünüyorum.çok hoş bi yerde,insanı sıkmadan bitirmiş.Gerçekten hafızalarda yer edinilecek bir şekilde :') ... 
Spoiler Son :

KESİNLİKLE okunması gereken bir kitap diye düşünüyorum. Hayatın değerini,aşkın değerini hoş bir şekilde anlayabileceğimiz- kimi zaman (çoğu zaman) ağlatan, kimi zaman güldüren, imrendiren, kendini yerden yere attıran çok güzel bir kitap. Normalde fantastik türü kitaplardaki aşk her zaman favorim olmuştur fakat Gus ve Hazel'ın aşkı şuanlık favorim :') ♥ 

                  

~~~~~~

Ben : "Eğer genç kız olmamı istiyorsan beni Destek Grubu'na yollamazsın. Bana sahte bir kimlik alırsın ki gece kulüplerine gidip votka içip esrar koklayabileyim."
Annem : "Esrar koklanmaz bir kere."                                                   

                                                                                    "Seninle tekrar görüşebilir miyiz?" diye sordu. Sesinde sevimli bir gerginlik vardı.
Gülümsedim "Tabii."
"Yarın olur mu?"
"Sabırlı ol, çekirge," diye nasihat verdim. "Aşırı istekli görünmek istemezsin."
"Evet, zaten o yüzden yarın dedim," dedi. "Seni bu akşam yine görmek istiyorum ama tüm gece ve yarının büyük kısmını beklemeye razıyım."

 Belki "peki" bizim "sonsuza dek" imiz olur...

"Gerçi insanlar bir süre sonra güzelliğe alışıyor."
"Ben henüz sana alışamadım,"diye karşılık verdi gülümseyerek.

                                              ~~~~~~

"Herkes gerçek aşkı tatmalı ve bu, hayatın ne kadar sürüyorsa o kadar sürmeli."
                                              ~~~~~~

"Uykuya dalar gibi aşık oldum: Önce yavaş yavaş sonra, bir anda"

♥ Aldığı Ödüller ♥ 

Odyssey Award (2013)

Goodreads Choice Award for Best Young Adult Fiction (2012)

ALA Teens' Top Ten Nominee (2012)

Indies Choice Book Award for Young Adult (2013)

Deutscher Jugendliteraturpreis Nominee for Preis der Jugendjury (2013)

Dioraphte Jongeren literatuurprijs (2013)

The Inky Awards for Silver Inky (2012)

Abraham Lincoln Award Nominee (2014)

Sayfa Sayısı : 317     Puanım : 5