Dünyada birbiri için yaratılmış kaç insan vardır?
Ruh ikizleri; yalnızca onlar bu büyüyü taşır. Toprağa düşen yıldırım kadar nadir gelirler dünyaya. Ama bir araya gelip âşık olduklarında... İşte o zaman, toprak ikiye bölünür. Gökyüzü deryaya, derya ateşe hücum eder. Kargaşa yağar evrenin her bir köşesine, sel olur...
Zarlar atılır, yıldızlar kesişir; ardından Poppy ve Noah düşürür toprağa o ilk kıvılcımı. Fakat o şey, iki büyülü ruhun karşısında durmaktadır, sanki görünmez bir duvar gibi. Felaket, kıyamet, ölüm; engelleyebilir mi kucaklaşmasını alacakaranlıkla gecenin?
"Gerçek aşkın karşısında kim durabilir?"
Kitabı bitireli bir kaç saat oluyor fakat hâla etkisinden çıkabilmiş değilim...
Çok güzel, çok masum bir aşkı anlatan 'Sen Benim Diğer Yarımsın' kesinlikle bakınca iç çekeceğim kitaplar içine girdi. Ama NEDEN O SON !!??!
Okuduğum yorumlar içinde insanlar ya sonu yüzünden puan kırmış, ya sona doğru bilim kurguya bağlamalarından dolayı puan kırmış. Fakat ben puan kırmayacağım çünkü cidden çok çok beğendim. Kısa süreliğine kalbimi yumuşatıp duygusal anlamda beni yatıştırdı kitap. Sulu göz olduğumdan dolayı sonunda bissürü de ağladım... Ve kesinlikle çok güzel sözler, çok güzel bi bakış açısı vardı kitapta. Alıntı yaptığım çok yer var.
O son bölüm başlı başına alıntının babası zaten bence -.-
Konusuna değinecek olursam: (Spoiler içerir)
Noah küçük çaplı bi rock grubunun gitaristi. Poppy de kendi halinde panikatak hastası bi kız. Noah ve grubunun konser için Poppy'nin yaşadığı yere gelmesiyle ikilinin yolları kesişir ve bildiğiniz birbirlerine tutulurlar. Hani ciddi anlamda aşk,sevgi,tutku her türlü duyguyu en uç noktada hissederler ve bunu okumak cidden çok güzel bence. Bu çook eğlenceli ve tatlı çiftimiz aynı zamanda bilimsel anlamda neredeyse imkansız olabilecek bi çift -birbirlerinin ruh ikizleri-
Ruh ikizi olmaları beraberinde felaketlere sebep oluyor. Ve bu felaketler kitabın devamında bi grup bilim adamının olaya müdahele etmesini gerektiriyor.
Ve böyle böyle olaylar gelişiyor. Sonu kötü ve cidden kızdım sonuna. Buna rağmen okuduğuma hiç pişman değilim çünkü cidden çok güzel bi aşk okudum. Herkese de tavsiye edebilirim. Kitabın bitmesine 100 sayfa kala bilim ön plana çıkıyor ama o kısımlar da çok sıkmıyor bence. Sonu kötü diyorum fakat sonuna kadar her şey çok güzel ve çok eğlenceli ♥ Kısacası ben kitabı çok beğendim ve herkesin de okumasını isterim.
Sonu kalbinizi acıtabilir ama okumaya değer... Sevgilerimle.
Alıntılar
"Şu anda dünyada hiçbir insanın bir başka insanı benim seni sevdiğim kadar sevmesi mümkün olamaz gibi geliyor."
~~
"Bak," dedim. "Seni tanımıyorum. Sen de beni tanımıyorsun. Ama Ruth söylediği için bildiğin üzere benim... hayatımda bazı sorunlar var. Hepsi de oldukça sıkıcı ve klişe ama annem de bunların içinde ve sen de yeterince uzun bir süre çevremde kalmaya karar verirsen belki bir gün anlatırım. Fakat şu anda bunlardan konuşmak istemiyorum pek. Tamam mı?"
Kolum birden kavruldu. Noah elimi tutmuş, dikkatle bana bakıyordu. "Yeterince uzun bir süre çevrende olma niyetindeyim."
~~
"Her kız biraz çatlaktır. Sadece bazıları bunu gizlemekte diğerlerinden daha başarılıdır."
~~
"Benim üzerimde çok garip bir etkin var Poppy. Sanırım sana bağımlı oldum."
~~
"Geçmişi değiştiremezsin," dedim kendi kendime. Terapide öğrendiğim bir başka ders de buydu. "O yüzden geçmişe takılı kalmanın bir faydası yok."
~~
Ve bazen de öyle zamanlar olur ki yapılması gereken tek şey; ağlamayı bırakıp kalbinizdeki aşkla sakinleşmek ve elinizden geldiğince hayatı yaşamaktır. Tıpkı benim gibi.
~~
İşte aşk böyle bir şey. Onu nasıl yaşarsınız yaşayın asla kaybolmaz. Bir kez dokundu mu yüreğinize, sonsuza dek çıkmaz hayatınızdan. Yaşadığınız müddetçe bu muhteşemliğinin izini taşırsınız. Bu harikulade duyguyu bilerek sürdürürsünüz tüm ömrünüzü...
Adele-Set fire to the rain'i kitaba çok uygun buldum bu arada
Noah ve Poppy'ye
Puanım: 5
Orjinal adı: Soulmates
Yazar: Holly Bourne
Sayfa Sayısı: 535
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder